زخمه من کهنه ست من تو این بن بست بزرگ شدم اینقدر خستم که چشام بستست دیگه مرد خودم هر شکست از تو هر شروع از نو منو پیر کرده واقعا تو بگی رفتم من بگم برگرد حالا راه داری تا من همتون عینه همین خوب بلدین دل بکنین بلدین...
از همون اولاشم که دلم از آدما خسته شد چشمم که تو چشمت افتاد دلم یهویی وابسته شد حس کردم همه چی آروم همه چی رو به خوشبختیه با تو عزیزم وقتی باشی همه چی جوره علاقه ام به تو بیش از پیشه روز به روزم بیشتر میشه آخه من...
کاشکی بهش میگفتم پاش نی قلبه قفلم هر چیم میگفتم اما میگفت نه خب یکی نبود که حرفش نمیخورد اصلا بهش دیگه قلبه غدم نمیخورد به دردش دیگه بسشه دله تو هوایی شده و حق داره خب که خسته شه کسی راهتو نبسته ولی این کوچه بن بسته دله من...
بذار سر روی شونم بگیر دوباره مثله خورشید به این خسته بتاب بذار سر روی شونم که بی تو ناا نداره دلم میخواد که پیشت سر از ابرا دراره بگو می مونی پیشم تو از من دور نمیشی توئه دیوونه قول دادی اصا مغرور نمیشی بگو یادت میاد که بهم...
حالا که من کور شدم دور شدم از خودم دیگه یه ذره حسه خوب نمیگیرم از توام تو که کسی تو زندگیت نی آخرش پس منم بذار منم حس کنم که منو به پاهات بستنم من نمیگم قهر نکن قهر کن ولی حرف بزن همیشه باعث شدی که اشک تو...
این روزا که سردرگمم خودمو با چی سرگرم کنم تو که هیچ قهرم با خودم وای بحثی نی که اصلا تو بری ام هستن مثله تو که حرف میزننو برعکس تو تو هم رفتنی شو باید رفتارت عوض میشد دیر یا زود دلت خسته میشد لازم نی بگیری دست پیشو...
تویی که حسو حالم کنارت هر دقیقه ساده بود و شیک تموم زندگیمی نگو میخوای بری و آرزوم بشی چشامو بسته بودم که این غمو نبینم هنوزم آرزومه کنار تو بشینم دوست دارم غرورومو شکستم دوباره گریه کردم قسم خورده بودم که بی تو برنگردم دوست دارم تا وقتی تو...
ای عشقه افسونگر من گر بروی از بر من نمیشود باور من ای داد بیداد ای ساغر زیبانگر مهتاب مه سیما دگر هم جان و هم دل را ببر از دلم جان را بخواهی حاضرم در دله ناقابلم غوغا به پا کن از دلم جان را بخواهی حاضرم در دله...
عادی نیست این همه عشق که من دارم بهت عشقه تو توو دلم محاله که بذارم بری به هر طرف خیره میشم میبینم تو رو پیشم اینقد میخوامت میخوام اونی که تو میگی شم باز ببین حالمو با تو خوشحالمو هواتو دارمو این شده کارمو بگو ماله منه دل دل...
دستم تو دستاته یه احساسه آرامش تو لحنه حرفاته شمعها رو روشن کن حرف تو حرف منه خیالم رو راحت کن بگو فقط یک کلمه من دوست دارم تو نگاه مهربونت یه بهوونست واسه زنده بودنه من عاشقت هستمو هنوزم پای حرفم پای عشقه تو می مونم تو نگاه مهربونت...
از زندگیت میرم میتونی بی من سر کنی یعنی عکسامو پاکش کن خیالی نی چشمامو چی میشه فراموشش کنی یعنی گیرم که از این خونه رفتی خونه بی خونه یعنی کسی از رفتنت چیزی نمیدونه گیرم لباساتو نپوشی بوی من میره از یاد شونت شونه ی تب دار من میره...