بشمور روزامو این مرگ تدریجیست هر شب خسته ام از طلوع این گیجی با بهت میشینم پرواز یادم بره هر شب در آغوش باز این پنجره پایان رویامو مینویسم با غم من دنبال نور میدومو نمیرسم لبخند بر صورت زیبای زنده ها لبخند آخرین فن بازنده ها بی بغض غمگینم...