متن میثم ذاکر حسین

یارم به یک لا پیراهن خوابیده زیر نسترن ترسم که بویه نسترن مست است و هوشیارش کند
ترسم که بوی نسترن مست است و هوشیارش کند
پروانه امشب , پروانه امشب پر نزن اندر حریمه یار من ترسم صدای پرپرت از خواب بیدارش کند
پیراهنی از برگ گل بهر نگارم...

کاش چون پاییز بودم کاش چون پاییز بودم کاش چون پاییز خاموشو ملال انگیز بودم
برگهایم آرزوهایم یکایک زرد میشد آفتاب دیدگانم سرد میشد
آخ کاش چون پاییز بودم آخ کاش چون پاییز بودم
ناگهان طوفانه اندوهی به جانم چنگ میزد , ناگهان طوفانه اندوهی به جانم چنگ میزد
اشکهایم...