یکشنبه , ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیگر به ساعتت نگاه نمی کنی،این شیء بی مصرف که به گونه ای ملال آور زمان را هماهنگ با بطالت انسانی می سنجد. آن عقربه های کوچک که ساعاتی طولانی را نشان می دهند که ابداع شده اند تا پوششی باشند بر گذار واقعی زمان که با شتابی چنان هولناک و بی اعتنا می گریزد که هیچ ساعتی نمی تواند آن را بسنجد. یک زندگی، یک قرن، پنجاه سال...دیگر نمی توانی این سنجشهای فریبکار را تصور کنی، نمی توانی این غبار بی حجم را در دست نگاه داری......
