به پیش روح سرگردان تا شهر قدسی عشق سنگ سوزان را لمس کن باشد که خزانهی درون پذیرای انعکاس درخشش بیپایان باشد و باشد که همهچیز محو شود در دریای ناشناخته تا تنها همان نقطهی جنون به جا بماند. شاعر:
