جمعه , ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
اندوه باورنکردنی گریبان مرا گرفته است. بی شک واژه غم برای بیان احساسات بسیار ناچیز است. باور از دست دادن فرزند دلبندت این قدر سخت است که احساس می‌کنم میان زمین و آسمان هستم. قدر مسلم واژه برای بیان غم بی پایانم کم می‌آورم. دوست بسیار عزیزم از خداوند برای تو و خانواده‌ات صبر می‌خواهم. این مصیبت قطعاً به این زودی‌ها از دل و ذهن ما بیرون نخواهد رفت....
درگذشت فرزند گرامیتان چنان سنگین و جانسوز است که به دشواری به باور می‌نشیند، ولی در برابر تقدیر حضرت پروردگار چاره‌ای جز تسلیم و رضا نیست.این ماتم جانگداز را به خانواده محترم تان صمیمانه تسلیت عرض نموده و برای آنان صبر و اجر و برای آن عزیز سفرکرده علو درجات طلب می‌کنم....
