شاید،یک روز
جفتمان آلزایمر بگیریم...هر یک در خانه ی خود....
و در اولین غفلت فرزندانمان به خیابان بزنیم...
و حتی،حواسمان نباشد دررا پشت سرمان ببندیم....
شاید هیچ کداممان ندانیم داریم کدام سمتی میرویم....
و جفتمان،سر از کوچه پس کوچه های ولیعصر در بیاوریم...
شاید تو،بی آنکه اختیاری از خود داشته...