پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
ما آدم ها، چه مرد و چه زن، از ناشتا تا شام بسی ناکامی ها را نیز فرو می خوریم، اشک هایمان را پس می رانیم و دور لب هایمان کمی رنگ می بازد و در پاسخ پرسش ها می گوییم: «آه، چیزی نشده!»غرور به دادمان می رسد، و غرور هیچ بد نیست اگر فقط وادارمان کند جراحت های خود را پنهان سازیم، نه آنکه به دیگران جراحت وارد کنیم....
