پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
گرفتاری این دنیا از این است که نادان از کار خود اطمینان دارد و دانا از کار خود مطمئن نیست....
من یک آیین خیلی ساده دارم: اینکه زندگی و شادمانی و زیبایی از مرگ غبارآلود بهتر است....
ذهنم زمستانی است اما در قلبم بهاری ابدی جاری است....
صبح را برای خود با دیر بیدارشدن کوتاه نکنید؛ به‌صبح مانند پنجمین عنصر حیات بنگرید که قدری نیز مقدس است....
ارزش یک اندیشه به خلوص نیت گوینده آن بستگی ندارد....
راه رسیدن به ثروت، بی‌شمار است؛ یکی از هموارترین آن‌ها قناعت است....
تمام عمر، صرف عبور از گذرگاه جوانی می‌گردد....
گاندی ثابت کرد که امکان‌پذیر است کسی برای مردمش مبارزه کند و پیروز شود بدون اینکه حتی یک لحظه احترامِ دنیا را از دست دهد....
تصمیم هایی وجود دارد که هیچ کس نباید ناگزیر به گرفتن شان شود....
من دستگیره‌ای در کناره‌یِ رود ام، آن که توانِ درآویختن ام را دارد، درآویزد! امّا، چوب پایِ شما نیستم....
بوسه، اولین جرعه از جامی است که خداوند آن را از چشمه ی عشق پر ساخته است....
آدم باید اول انسان باشد بعد دکتر....
من نمی‌خواهم از طریق آثارم به جاودگانی برسم، می‌خواهم با نمردن جاودانه بشوم....
درنگ، بهترین درمان خشم است....
عدالت از لوازم تمدن است، یعنی این ضمانت که نظام حقوقی استقرار یافته، از این پس به سود فرد شکسته نشود....
پروردگار، در آغاز یک باغچه آفرید و براستی، این باغچه مملو از ناب‌ترین شادمانی‌های انسان است....
میان آدمیان چیزی نیست، جز دیوارهایی که خود ساخته اند....
ریاکاران کسانی هستند که به دیگران معیارهایی را اعمال می کنند که خود از قبول آن معیار ها سر باز می زنند....
اگر خردمندی، با این محدودیت به من پیشنهاد می‌شد که باید آن را سربسته نزد خودم نگه می‌داشتم و با دیگران در میان نمی‌گذاشتم، این هدیه را نمی‌پذیرفتم....
بعضی‌ها می‌خواهند حرف زدن را درست درلحظه‌ای بیاموزند، که در آن‌لحظه، سکوت‌کردن را باید آموخت....
آه! تو یک کپی هستی از تمام شکلات هایی که تا حالا خورده ام...
هیچ آدمی آنقدر خوش حافظه نیست که دروغ گوی موفقی باشد....
آنکس که امید به پیروزی در ستیزه ای را ندارد یا آشکارا در حال شکست است، می خواهد هر چه بیشتر شیوه ی ستیزش دیگران را به شگفتی وادارد....
هر که از خویش فرمان نَبَرد بر او فرمان می‌رانند. چنین است سرشتِ زندگان....
ضعیف هرگز نمی‌تواند ببخشد. بخشش ویژگی نیرومند است....
کسی که جرات هدر دادن ساعتی از عمر خود را دارد، ارزش زندگی را نفهمیده است....
عشق و اشتیاق، بال‌های پرنده بلندپرواز خلاقیت است....
هرگز در میان موجودات، مخلوقی که برای کبوتر شدن آفریده شده، کرکس نمی شود. این ویژگی در میان هیچیک از مخلوقات نیست جز آدمیان....
برای شاد کردن دنیا مهمترین چیزِ مورد نیاز هوشمندی است....
هیچ گل سرخی بی خار نیست، ولی خارهای بی‌گل فراوانند....
ای کاش عظمت در نگاه تو باشد نه در آن چیزی که بدان می نگری...
قبل از اینکه براى آمدن باران به درگاه خدا نماز بیاورى، بهتر است برنامه هواشناسى را نگاه کنى....
خوشبختی میان خانهٔ شماست، بیهوده آن را در باغ بیگانگان می‌جویید....
تسلیم و رضا در برابر حوادث علاج ناپذیر، مهمترین توشه سفر زندگی است....
در انحطاط کنونی جامعه، هرکدام از ما سهم به سزائی دارد....
ما به دوره ای تعلق داریم که فرهنگ را این خطر تهدید می کند که با ابزارهای فرهنگی نابودش سازند....
بشر تا زمانی که زندگی را به عنوان چیزی مقدس باور نداشته باشد و به همنوعان خود به چشم برادر نگاه نکند، زندگی دیگران را تباه خواهد کرد....
سپاس بر طبیعت، این نگهبان مدیر و مدبر که ضرورت‌های زندگی را سهل‌الوصول، و آن‌چه را صعب‌الحصول است، غیرضروری آفرید....
عوام، ثروتمندان را محترم می‌دارند و خواص، دانشمندان را...
پاییز بهار دیگری است که در آن هر برگ یک گل است....
من در هر چه شک کنم، در این شک نمی توانم کرد که شک می کنم و چون شک می کنم، می اندیشم؛ می اندیشم، پس هستم....
آندریا : سرزمین فلاکت بار سرزمینی است که قهرمانی نپرورد. گالیله: نه آندریا ، سرزمین فلاکت بار سرزمینی است که در آنجا نیاز به قهرمان باشد....
جمهوری‌ها در نتیجه تجمل، و پادشاهی در اثر فقر سقوط می‌کنند....
اسکیموها همهٔ عمرشان را بین یخ‌ها سر می‌کنند اما هیچ تک‌واژه‌ای برای یخ ندارند....
پیروزی هزار پدر دارد، اما شکست یتیم است....
هنگامی که کار خوبی می کنم احساس خوبی دارم و هنگامی که کار بدی می کنم احساس بدی دارم این مذهب من است....
3 ساعت زودتر بهتر از دقیقه ای دیرتر است....
ای زندگی! به تازگی در دیدگان‌ات نگریستم و گویی در ژرفنایِ ناپیمودنی غرقه شدم....
بیشترین تأسف من در زندگی از این است که در زمینه فکاهیات و طنز، اثری از خود بجای نگذاشته‌ام....
اگر وجود خار در گل مایه اندوه ماست، وجود گل در کنار خار باید مایه شادی ما باشد....
