آواز خوانِ شب شکن که مرغ حق در سینه داشتى کجایى تا باز بخوانى ظلم ظالم جور صیاد آشیانم داده بر باد.... تکیه گاه بودید آقا... تنهاتر از همیشه ایم حالا... بى تو به سر نمیشود... بالله که شهر بى تو مرا حبس میشود...
