متن امید صباغ

در فالِ غریبانه ی خود گشتم و دیدم

جزخطِ سیاهی ته فنجان خبری نیست...!

نو

مثل لباس پهن شده روی بند رخت

با باد در نبرد و گلاویز گیره ام ..