جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
آﻣﺪﯼ ﻃﺒﻌﻢ ﺷﮑﻮﻓﺎ ﺷﺪ، ﺑﻬﺎﺭﺍﻧﯽ ﻣﮕﺮ؟ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺷﺪ ﺧﯿﺲ ﺧﯿﺲ ﺍﺯﺷﻮﻕ، ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﻣﮕﺮ؟ﺁﻣﺪﯼ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻧﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻦ ﻣﺮﺩه ﺍﯼﺭﻭﺡ ﺭﺳﺘﺎﺧﯿﺰﯼ ﻣﻦ!_ﺩﺭ_ﺗﻨﻢ_ﺟﺎﻧﯽ_ﻣﮕﺮ؟_ﺁﻣﺪﯼ_ﻭ_ﻫﺮ_ﺧﯿﺎﻝ_ﺩﯾﮕﺮﯼ_ﻏﯿﺮ_ﺍﺯ_ﺗﻮ_ﺭﺍﭘﯿﺶ_ﭘﺎﯾﺖ_ﺳﺮ_ﺑﺮﯾﺪﻡ_ﻋﯿﺪ_ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ_ﻣﮕﺮ؟_ﺗﺎ_ﺍﺑﺪ_ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ_ﯼ_ﺯﻧﺠﯿﺮﯼ_ﻣﻮﯼ_ﺗﻮﺍَﻡﻧﯿﺴﺖ_ﺍﻣّﯿﺪ_ﺭﻫﺎﯾﯽ_ﺍﺯ_ﺗﻮ،_ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ_ﻣﮕﺮ؟_ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ_ﻋﺸﻖ_ﺯﻻ_ﻟﻢ_ﺭﺍ_ﺑﺴﻨﺠﯽ_ﺑﺎ_ﻗﺴﻢﺍﯼ_ﺗﻮ_ﺗﻨﻬﺎ_ﺑﺮ_ﻟﺒﻢ_ﺳﻮﮔﻨﺪ،_ﻗﺮﺁﻧﯽ_ﻣﮕﺮ؟_ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ_ﮔﺮﺩ_ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ_ﻧﮕﯿﺮﺩ_ﻗﻠﺐ_ﻣﻦ_ﻟﺤﻈﻪ_ﺍﯼ_ﺍﺯ_ﭼﺸﻢ_ﺍﯾﻦ_ﺁﺋﯿﻨﻪ_ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ_ﻣﮕﺮ؟ﺷﺮﻁ_ﮐﺮﺩﯼ...