آفتابی تو و عالم به وجود تو خوش است .....
نشست یار چو پیشت، نماز چیست سلیم نماز خویش قضا کن که آفتاب نشست!
آشنایان را در ایام پریشانی بپرس شانه می آید به کارِ زلف در آشفتگی