متن شهریوریا

قصه ی تابستون میره و گرمای عشقش رو به رنگین کمون پاییز میکشه
زاده ی شهریور بذر محبت رو میپاشه تا به مهر برسه...شاید کم حرف باشه اما همون چند کلمه اش از ته دلش بیرون میاد.
شهریور ماهی مثل عشق اوله،هیچوقت از یادت نمیره...با تمام نارفیقی که میبینه بازم...

شهریوری که باشی...
می شوی دلیل آرامش دیگران...انگار خدا وجودت را با گل های بابونه سرشته باشد...شهریوری که باشی می شوی مایه ی دلگرمی می شوی سنبل صبوری و اعتماد
می توان ساعت ها کنارش نشست بدون اینکه خسته شد شهریوری یعنی فرزند ته تغاری تابستان
دردانه ی فصل داغ،شاد...

یه شهریوری کم حرف نیست
فقط نیازی نمی بینه با هر کسی صحبت کنه
شهریوریا همونایین که حسشون خاصه حرفاشون خاصه
نگاهشون خاصه
اصلا همه چیشون خاصه
شهریوریا زود عصبانی میشن
زودم میبخشن

اصلا انگار هیچ اتفاقی نیفتاده
اما فراموش نمیکنن
فقط یه شهریوری حاضره
خودش اذیت شه ولی اطرافیانش...

یک شهریوری چادر امید و شادی را بر سر همه ی آدمها پهن می کند و خورشید زمستانت را گرم تر ! غرور زیبایی دارد و دریچه ی احساسش را فقط به روی کسی باز می کند که قدم های دوست داشتن را محکم تر بردارد ! نغمه های بهشت...

شهریوری ها بوی نابِ مهربونی میدن !
از راه که می رسن از جیبشون مُشت مُشت لبخند و شادی رو به صورت آدمها می پاشن
و از خوشبختی اونا ذوقِ قشنگی تو چشماشون می شینه !
درون اون ظاهر سرسخت شون ، قلبی به وسعت یه آسمون عشق می تپه...