متن علی جعفرزاده

پدرم گفت : پسر جان به کسی دل ندهی!

دل که نه؛ حضرت بانو سر و جان را برده است

بی رحم ترین قطعه پاییز چنین است:

باران بزند، شعر بیاید، تو نباشی

والله که من شعر برای تو نگفتم

هر بار ز لبهای تو گفتم غزلی شد ...!

بی رحم ترین قطعه پاییز چنین است:

باران بزند، شعر بیاید، تو نباشی

گندش بزند شهر چه عیدی و چه جشنی!؟

یک شهر شلوغ و منم و خاطره ی تو!!