سیاست، سوراخ کردن قوی و آهستۀ تخته چوب های محکم است.
در یک دموکراسی، مردم رهبری که به او اعتماد دارند را انتخاب می کنند. بعد رهبر برگزیده می گوید، حالا ساکت شوید و از من اطاعت کنید. مردم و حزب دیگر آزاد نیستند که در کار او دخالت کنند.
این واقعیت ندارد که نیکی تنها می تواند به دنبال نیکی و شرارت تنها به دنبال شرارت بیاید، بلکه اغلب متضاد آن صحت دارد.
