👌شعرمثنوی محلی مازندرانی
خدایا تَرسِمِه یَگ روز بَمیرم
خوشی رِه مِن پَسِ مرگم نَوینم
گناهِ مِن بَوِه فَتّ و فراوون
دُومِه تِه دِل بَوِه از دستِ مِن خون
مِه ارمونه تِه رحمت رِه بَوینم
یَتا گل از تِه گلدون من بچینم
مِه دلخوشی اینه تو مِه پناهِی
مِه حالِ بهتر...
