متن محمد مهدی فکریان

یک غزل واژه میان همه ابیاتم هست

تا تو هستی و تو هستی و تو هستی و تو...

رسم عشق است که عشّاق جدایند از هم

یا اگر تافته ای هست جدا بافته است...