خاک خلقت بی سبب نیست که از روز نخست آسمان میل به باریدن و زاری دارد داده ایم دل به جهانی که در آن خاک خلقت عطش جنازه خواری دارد سروده : بابک حادثه
حلالت باد ای عشق حلالت باد قلبی که حرامت شد عُمری که به نام من همواره به کامت شد آغاز شدی هر بار در نقطهٔ پایانم آباد شدی ای عشق ، من یکسره ویرانم هر کس به طریقی راند ما را زِ تن آسانی از عشق نشد حاصل جُز یاس...
هر چه از من دور می گردی به من ، نزدیک تر تلخی دُشنام تو ، از شهد گل شیرین تر کُن مرا محروم از بوسیدنت ، ای مَه لَقا هر چه نازت بیش ، میل و اشتیاقم بیشتر تا هر اندازه مرا ، ناکام ، از رویت کنی چون...
