تویه قلب همون کودکه که چچهرش مثله برگها زرد شد

تو دسته گلهای پسر بچه ای که حالا برای خودش مرد شد تو قلم موی نقاشیه که رو بوم عکسه غمو میکشه

گاهی سیبو هوا و گاهی بهشت گاهی چهره ی آدمو میکشه گاهی چهره ی آدمو میکشه یه وقتایی طرز نگاههای ما به زیباییه خوشه ی گندمه

جای دوری نباید باشه لا به لای همین مردمه

لا به لای همین مردمه لا به لای همین مردمه

تویه دستای اونیه که جلوش خیلی راحت داری میگذری

میدوه جلوت سبز میشه میگه آقا یه دونه فال ازم میخری تویه چشمای اونیه که با حسرت گلاشو سوا میکنه

یه وقتایی کفشه قشنگشو هم داره پشته شیشه نگاه میکنه داره پشته شیشه نگاه میکنه یه وقتایی طرز نگاههای ما به زیباییه خوشه ی گندمه

جای دوری نباید باشه لا به لای همین مردمه

لا به لای همین مردمه لا به لای همین مردمه



Ali Poursaeb Khoda Lyric

ZibaMatn.IR