تو را آنگونه میخواهم که زندانه زلیخا را کمک کن آه تو جانا بگیرد دامن ما را

ندارم هیچ امیدی به این دنیای تبعیدی که من از بد بیابانی گرفتم راه دریا را , دریا را

چنان از دیدنت دورم که باور کرده ام کور ام تو کاری کن بدونه تو نبینم صبح فردا را پشته ردم در خیابان گم شدم , یک زمستان گم شدم

پشته ردم در خیابان گم شدم , یک زمستان گم شدم

نه عهدی با کسی بستم نه در آغوشه تو هستم تو که از دور میبینی تو حل کن این معما را

تمامه طول آذر ماه تو را طی میکنم با آه فقط پاییز میفهمد غمه یک مرد تنها را پشته ردم در خیابان گم شدم , یک زمستان گم شدم

پشته ردم در خیابان گم شدم , یک زمستان گم شدم



Hojat Ashrafzadeh Barf Amad Lyric

ZibaMatn.IR