خوش خرامان میروی ای جان جان بی من مرو ای حیات دوستان در بوستان بی من مرو
شب ز نور ماه روی خویش را بیند سپید من شبم تو ماه من بر آسمان بی من مرو ای فلک بی من مگرد و ای قمر بی من متاب ای زمین بی من مروی و ای زمان بی من مرو این جهان با تو خوشست آن جهان با تو خوشست این جهان بی من مباش آن جهان بی من مرو
این جهان با تو خوشست آن جهان با تو خوشست این جهان بی من مباش آن جهان بی من مرو
دیگران از عشق میخوانند و من ای تو بالاتر ز وهم اینو آن بی من مرو
وای آن کس کو در این ره بی نشان تو رود چو نشان من تویی ای بی نشان بی من مرو ای فلک بی من مگرد و ای قمر بی من متاب ای زمین بی من مروی و ای زمان بی من مرو این جهان با تو خوشست آن جهان با تو خوشست این جهان بی من مباش آن جهان بی من مرو
این جهان با تو خوشست آن جهان با تو خوشست این جهان بی من مباش آن جهان بی من مرو
