یه آهنگ غمگین تو هدفون میپیچه یه تکرار سنگینو راهی که هیچه
کنارم نشستی تو اون عصر پاییز تو تاکسیه زرد و تو زردیه پاییز رها کردی من رو صدام شد غم انگیز عقبگرد کردم یه جوری شکستم دیگه برنگردم تو رفتی ندیدی بعد رفتنه تو با موهام چه کردم
تراشیدم از ته تمومه موهامو نبودی ببینی تو حالو هوامو
صدام بم شد از بس واست گریه کردم ولی قول دادم پیشت برنگردم
نگاه تو تاکسی دم آخری بود قدمهای تندت ته زندگی بود
چه دردا کشیدم چه بغضا که خوردم ازت دور بودم چه روزا که مردم عقبگرد کردم یه جوری شکستم دیگه برنگردم تو رفتی ندیدی بعد رفتنه تو با موهام چه کردم
تراشیدم از ته تمومه موهامو نبودی ببینی تو حالو هوامو
صدام بم شد از بس واست گریه کردم ولی قول دادم پیشت برنگردم
