بویه چوبه خیس نوعه صندل بویه آرامش تویه جنگل

صدای کوبشه بارون به برگ نور شبتابو قانونو رنگ یه جای دور تو قلبه دریا یه درخت رو صخره تو بینه ابرا

یه جایی که فقط خدا بلده یه جایی که دوری از این شهرا از تمدن از تفکر از قلبه مرده از تمسخر از وجود این طاعون این چارچوبا و این قانون

از گناه و از ایمان از دو پهلو و از ایهامه از تمام ساخته ی بشر از زمانش تا دیوار

شهد شیرین شریانش برد ترس این شیب ا شبهای صعود

حرفای داغه خورشید و سنگ فهم پیچی که بام ساده بود محیط کوچیکم از دنیای تو بزرگتره اونورت دیگه اگه جایی باشه جای منه

زمینی پر از ابر و آسمونی پر گل محبوب جیغ کلاغه جا صدای بلبل قلبای باز لخت بی لباس برکه ی خون پر از پروانه هاست

عکس زمین تویه رود تویه مارس جایی که خالی از صفر و یکاست اونجا ارواح تویه باد میان بیرون ا تو خونه ها مشغوله غربال دونه هان امضا نقاش



Sadegh Surreal Lyric

ZibaMatn.IR