ولت کرد آره رفت دوسش داشتی میدونم با هم خوب بودین که اینم میدونم
چرا ترکت کرد خیلی فرق داشتیم با هم تو که عاشقش بودی دقیقا فرقمون همین بود ازش چیزی داری تو حافظم نه اما یه یادگاری یه صدا یه قول یه حرف
عشقم تو که میدونی من اندازه تموم دنیا دوست دارم بعد هیچ موقع من تو رو ترک نمیکنم که بعد هیچکس هم جای تو رو تو قلبه من نمیگیره که هیچکس جاتو نمیگیره که دیوونه
بی معرفت هنوز هم عکس هاتو دارما هنوزم صدات هست هر روز گوش میدمش هنوز هم همه لباس هام بوی تو رو میده کثافت با خود توام دلبر بی پدر مادر ای کاش سرطان بگیرم دلت بسوزه به حالم برگردی پیشم
ای کاش توی بغلت بمیرم حداقل میدونم که تنها نمیشم ای کاش جواب آزمایشو بدن دکتر بهم بگه شیش ماه دیگه نیستی
ای کاش اصلا برم تو خیابون یه ماشین بزنه بهم نفهمه هیشکی ای کاش روی تخت بیمارستان تنهایی جون بدم آخر نرسی
ای کاش تو دعوا چاقو بخورم فریاد بزنم دادم نرسه به کسی ای کاش نفرین مادرم میگرفت شب میخوابیدم صبح بیدار نمیشدم
ای کاش هیچ وقت تو رو نمیدیدم ای کاش هیچوقت عاشق نمیشدم ای کاش رفیقام عربده کشیدن مهراب ولش کن مادرم جیغ میزد داد میزد مهرابو بگیرید
شالشو میپیچید روی زخم های رو دستام منو نفرین کرد میگفت الهی بمیری کل شهر گشتم تا پیداش کنم همون کسی رو که یه روز جدامون کرد زوری
تیزی رو گذاشتم روی شاهرگ گردنش گفتم بیناموس کجا با بانوی من بودی دیگه نگم برات از همه بغضهامو اشکام نگم برات این روزها خیلی خیلی تنهام
نگم برات از دکتر و مریضی نگم برات از تن پر جای تیزی شعرها رو من مینوشتم ولی سوژه ی شهر تو بودی خیال کردم نباشم دلت تنگ میشه واسم
حواسمو هر جا پرت کردم سمت تو افتاد ولی تو چی خیانت کردی بازم
ای کاش یه شب عکسهات رو به روم سیگار توی دستم قلبم یهو وایسته
ای کاش یه شب تو خواب ببینم که خیانتت بهم دروغ ترین راسته ای کاش یه روز برم دریا ای کاش همونجا غرقشم بمیرم
ای کاش اونا که قلبمو شکستن بعد مرگم عذاب وجدان بگیرن ای کاش یه روز زلزله بیاد همه چی خراب شه رو سرم
ای کاش اصا جنگ برم شهید شم رو سنگ قبرم بنویسن مدافع حرم ای کاش هیچوقت ضربه نمیخوردم از مردم خسته نمیشدم
ای کاش اصلا یه جوری میمردم ولی هیچوقت معروف نمیشدم ولش کن نفرینت کرد اون که به عشقت افتاد تو الواتی دیگه با من چرا د آخه پدر صلواتی
همدم من این شبا فقط کاغذ و خودکار مهراب از این دنیا قد یه دنیا طلبکار اینقدر بغض تو گلو موند که پاره شد حنجرم هر شب و هر روز هر چی تو خونه هستو میشکنم
من که دیوونه بودم تو دیوونه تر کردی چقدر عربده بکشم تا دوباره برگردی اگه خواستم بمونی به فکر آبروم بودم همه میگن مهراب مغروره نه بابا
اصلا بحث این داستانا نیست من نردبون کردم خودمو تا تو بری بالا موهامو بلند میکنم میخوام دنیا باهام بیاد قلبم درد میکنه دلم مادرمو میخواد
میرم یه جای دور تا دست هیشکی بهم نرسه تویه خستگی صدا مهراب آخرین وارثه
