فکر توام و صحن و سرایی که نداری

داغ حرم و درد بنایی که نداری له له زده ام تا بنشینم لب حوض و

فواره ای و آب نمایی که نداری زوار تو حیران که چگونه بنشینند

در گوشه ی تنهایی جایی که نداری آنقدر غریبی که نیفتاده کنارت

مشک و علم و دست جدایی که نداری

بگذار که بر سنگ بکوبم سر خود را

با محتشم نوحه سرایی که نداری پس میشکنم تکه به تکه دل خود را

در تکیه ی لبریز عزایی که نداری سخت است که معصوم زمین باشی و اما

عمری بخوری چوب خطایی که نداری حالا به چه حالی بگذارم دل خود را

در گوشه ی ایوان طلایی که نداری



Hossein Haghighi Dagh Haram Lyric

ZibaMatn.IR