بخند که خنده ات آرام برد از دل دیوانه م بخند که خنده ات آبی است بر این آتش جانم برقص که دنیا بر منو تو جز جفا نکرده بخند که شاید این عشق ما را دوای درده دستمریزاد عشق خانه ات آباد عشق مستی و دیوانگی دادی مرا یاد...
عشق کمیابم بازم از فکر چشمات پریده خوابم عشق کمیابم وجودت شد دلیل این حس نابم من با تو یه تیم تا ابد برندم بلند میشه صدای خندم دل از همه به جز تو کندم توو چشمات شب یه شهر پر ستارس ته یه شعر عاشقانس مثه یه خلوت شبانس...
روی ساحل اسممو بازم بنویس با عشق گل نازم بنویس تنگه دلت واسم بگو که هنوز واست خاصم بگو که تو هم هوات سرده بنویس کاشکی که برگرده میدونم بین ما چیزی نیست منو تو دوریم با چشم خیس دله دیوونه طاقت نداره نمیشه یکی بره خاطرشو جا بذاره میدونی...
وقتی غرقه اضطرابم یا نمیتونم بخوابم فکره چشمایه تو آرامشمه وقتایی که خیلی تنهام خسته از تمومه دنیام لمسه رویایه تو آرامشمه بالو پرم بی تابیه چشم ترم آرامشه بی دلهره دنیایه من از تو پره تو رو دوست دارم مثه یه آسمونه پر از ستاره تو رو دوست دارم...
میبینمت دل میشه پرپر این چه حسیه آی این عشق میکشه منو آخر این چه حسیه آی با تو آرومه دلم آرومه دلم تویی قانون دلم به تو محکومه دلم می بری هوش و حواس از سر بیا بزنیم به سیم آخر نکنه نداری قلبمو باور بیا که گذشته دیگه...
تو رو دیدم دل تنگم از دستم رفت عاشقی بود احساس من تو خود عشقی واسه من خدا عشقم ازم دوره خدا قلبم چه صبوره خودت اینجا توی قلبم چرا دستات اینقدر دوره چی آوردی به سرم که یه عمر من در به درم دیگه هر جوری شده دل تو...
عشقه دلم تو شدی تمومه قلبم ماله خودم میشی آروم آرومو کم کم وقتی تویی کنارم حاله خوبی دارم وای به دله بیقرارم آروم آرومو آسه این دل داره میره واسه تو دله تنهام انگار یه عشقه خیلی خاصه انگار تو آسمونم اینه حاله دله دیوونه م فقط خودم میتونم...
هنوز زنگ میزنم به تلفنه خاموش بعد یه سال جات خالی من بازم دارم تنها میرم شمال جاده ها دلشون تنگه واسه ی ما دوتا عشقه من برگرد من نیستم ماله این بازیا بهت وابستم هنوز به تو دل بستم هنوز کاش برگردی یه روز دل دله ساده بسوز بهت...
به تو فکر کردم باز پره حسه پرواز کو بالم تو خودم گم میشم حرفه مردم میشم بد حالم پره اشکه چشمام چه غریبو تنهام این روزا بیخیاله فردا بدونه تو دنیا بی دنیام حالا که بارونه رو گونه هام اشکو میلرزونه تو نباشی زندگیم زندونه جوری که هیشکی نیست...
میدونم دل هوایی میشه واسه اون نبار بارون آخه دیدن نداره حاله یه دله داغون حس و حال خوب اون روزامون من و عشقت و جاده و بارون همون آهنگ همون خیابون و دوباره میخوام همه عکسا و خاطره هامون دوتا حلقه که نموند برامون مثه چشمات و این دله...
همیشه اونی که میخوای بمونه میره یه جوری میره که سراغتم نگیره بهت نگفتم که چشات دیوونگیمه نفهمیدی که بودنه تو دلخوشیمه تو که دلدار نبودی خب چرا موندی آخه تو هم عشقو هم باورمو زدی سوزوندی تو که دلدار نبودی خب چرا موندی آخه تو هم عشقو هم باورمو...
کی میدونه شب کجا و کی رسید خبرا پشته سر هم هی رسید یه روز از روزای سرد دی رسید یه نفر با قلبه شعله ور رسید یه نفر با دوتا چشم تر رسید بی خبر بودم ازت خبر رسید حیف شعله ور شده جوونیت شعله ور شده وجودم مادرت...
تو رو با عشق دارم نفس میکشم نباشی از زندگی دست میکشم تو دینمی ایمونمی جونمی عزیزمی یه عمر تو خونمی با یادت چشمامو میبندم عطرت میاد آروم میخندم کاشکی سمته تو خیابونی نبود دوری از تو کار آسونی نبود وقتی بارون روی شیشه میزنه فکر اینکه کی الان جای...
دلمو میزنم به دریا بی قایق عشق جانم تو چی میدونی از حاله یه عاشق از سرم دیگه نمیره عشقه تو عشق جانم میترسم یه روز نبینمت من باز دل نگرونم وایه من همه چی معلومه تو حالت چشمای من به همه میگه چیه تو دله رسوای من پر احساسه...