منو ببخش ارباب دلم منو ببخش بیتابه دلم دوست دارم گفتم به تو و یکی نبود حرف و عملم خون تو در رگ زمان میرود نام تو جاودانه شد تا ابد عاقبت حق طلبی این بود سلام لیلی قلبم رسیده وقت جنونم که گوش دل بسپارم به حسین درونم أعوفک...
در طلبت رها شدم درد شدم دوا شدم من نه منم شما شدم تا ز خودم جدا شدم نغمه منم نوا منم شوق منم شعف منم سوز فراق نی منم شور سمای دف منم روز تویی روزه تویی حاصل دریوزه تویی آب توی کوزه تویی آب ده این بار مرا...
امام جہاں وزیر نبی شہ لافتی ہے تو کبھی راکعوں کبھی ہل اتی، کبھی انما ہے تو کوئی تجھ سا نہیں ہے یہاں کیونکہ نفس نبی ہے تو میں غدیری ہوں کہوں گا میں مولا میرا مولا علی ہے تو مولا میرا مولا علی ہے تو علی مولا مولا مولا...
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست آنجا جز آنکه سر بسپارد چاره نیست دعوت گرفته یار و نوشته من الغریب وقت سفر رسیده بین حری یا حبیب هرجا دو راهی هست هر آیینه کربلاست خود را ببین دوباره که آین کربلاست مردی هنوز چش به راه جواب ماست یک...
قرارمون یه چیز دیگه ای بود نگو نشد که باورم نمیشه برا تو مهمونی تدارک دیدیم حرف نیومدن سرم نمیشه موقع برگشتنه تو بنا بود خونه پر از دسته های گل باشه یه گوشه نسترن یه گوشه مریم تاجه گلایول باشه تمومه کوچه ها رو ریسه بستیم همسایه ها سنگه...