متن مجتبی فغانی

تولدم رسیده و تو نیستی
با گریه باید شممو فوت کنم خدا رو شکر یه پیرهن از تو دارم
که میتونم نباشیم بو کنم خدا رو شکر یه هدیه از تو دارم
که جای تو منو بغل بگیره شاید اگه پیرهنت اینجا باشه
تولدم طعم عسل بگیره تولدم رسیده و...

ای همه جونم مهربونم تویی آرامشه خونه ام تو تکیه گاهی جون پناهی واسه ی قلبه دیوونه ام چه خوبه که کنارمی عزیزم زندگیه دوبارمی عزیزم
میتونم عشقو از چشات بخونم وقتی که بیقرارمی عزیزم دوست دارم یه عالم ازت جدا نمیشم
وقتای بیقراری بگو هوامو داری بگو می مونی...

همش میپرسی تا الان کجا بودی یه ساعت فکرمو راحت نمیذاری
دارم بیزار میشم از تو با کارات ولی تو ادعات میشه دوسم داری داره این خونه زندون میشه با حرفات با شکت زندگیمون داره میپاشه
لباسم غرقه عطری که میخواستی بود داری میگردی روش یک تار مو باشه دور...

به من از خود من آشنا تری وقتی همراه تو با خاطره هام
وقتی میشه فکر من وقتی عادت میشی تویه لحظه هام در کنار غمه این فاصله ها بغضه من جای تو همراه منه
اون روزایی که منو ندید و رفت لحظه هایی که تمنای منه تو رو میپرسم...

صبر و قرارم عشقه تو دارم با تو می مونمو قلبمو بشناس
دله من گیره پیشت اسیره تویی مفهومه این همه احساس تو تبو تابم تو شدی خوابم به تو وابستمو عشقه و دردش
دله من گیره بی تو میمیره پای تو هستمو مرد و حرفش دل دله دیوونه بسه...

دل بکن از همه دنیا بذار اشکام خون بریزه هنوزم میشه نفس داد واسه خاکی که عزیزه
تو همین حال نفسگیر با همین حسی که دارم منو از خودم رها کن سر به خاک تو بذارم رو زمین افتادی اما دل تو با آسمونه دستمو بگیر تو دستات تا دلم...