متن معین رمضان

فکر میکنی من بلد نیستم مثل خودت باشم
با صد نفر باشم هر روز از صبح تا شب دورامو بزنم بیام ازت طبکارشم
دروغ بگم بهت باهات دورو باشم فکر میکنی من بلد نیستم نادیده بگیرمت
روزی صد بار زنگ بزنی یه بارم نگیرمت فکر میکنی نمیتونم باهات بد شم...

نمیدونم کجا رفتی نمیدونم کجا موندم تمومه سعیمو کردم ولی بدجوری جا موندم
همه دلواپسیهاتو منه دیوونه حالیمه داری از دست من میری اینم از بد بیاریمه دارم میمیرمو نیستی داری میری و داغونم داری میری و من بی تو دیگه طاقت ندارم نمیتونم
دارم میمیرمو نیستی داری میری و...

دله دیوونتو بهش دادی اونم رفت اما نمیدونه با غصه های روز می مونه تنها
اونی که ساده میگیره حستو اشکاتو میچرخه دنیا یه روز جاش عوض میشه با تو
دیگه اونقد گریه نکن تا صبح پیشت می مونم به خدا درداتو دونه دونشونو میدونم میدونم سخته برات درکو تحمله...

همین یه بارو از پیشم بمون کنارم ببین هنوز مثله قدیما خیلی دوست دارم
از این خونه بری پشته سر هم بد میارم زمین میخورم بدونه تو کسی رو ندارم اگه حتی یکمم از دوست داشتنت مونده نرو
منه عاشقو بدجوری رفتنت ترسونده واسه روزایه خوبمون کنار همدیگه ای بیخیاله...

این درده دوری تو بغلم کرده بی توام
شب و روزام سرده داره سخت میگذره دیگه فرق کرده هوا بی تو پاییزیه سرده
یادتم رفیقم درده بهت خوش میگذره لعنت به اون همه خاطره های بینمون
واسه تو خوشی واسم گریه موند با اینکه هیچ جا نبود عینمون
که واسه...

قدم زدن و تنهایی توو بارون
بگو کی بود باعث تنهایی و دوری هر دوتامون بگو چی شد که مث عاشقا داری قدم
میزنی توو خیابون زیر بارون حال داغون هی میگن هر روزت
مث دیروزته دیگه تکراری شده قصه واست فرقی نداره کی دورته
دلتم بدجوری بی حسه اونم...