متن مهران باقری

تو نگو دل میکنم از پیش تو میرم بگو دوستم داری
داری تو با غرورت روی دل من ساده پا میذاری اشکهامو میبنی سر میخوره رو گونه ام
نیستی و بی تو بد خالی شده شونه ام توو این رابطه کی سوخت و ساخت به پای عشق
هستیشو باخت آدم...

توو هر وضعی که بودم با تو موندم
همه دردا رو از دور تو روندم خودم موندم خودت موندی و این عشق
گذشته ها رو توو آتیش سوزوندم حالا تو نیستی حالم بده بارون زده
چرا جواب خوبیه بیش از حد بده
بسه با حرفات لطفا تو آزارم نده چه...

نفهمیدم چجوری عاشقم کرد نمیدونم شروعش از کجا بود
ولی توی همون برخورد اول یه احساس عجیبی بین ما بود چه تسکینی توو لبخندت نهفته است که تنها التیام واسه دردام
نگاهت پهنه ی آرامشیه که غرقش میشه اقیانوس آرام یه چیزی از جنون بالاتره عشق یه عاشق خوب میدونه...