تویه عکسا همیشه میخندیم غممون پشته عکس پنهونه
بغضمونو کسی نمیفهمه دردمونو کسی نمیدونه ما همیشه فقط یه تصویریم حرفهامونو بی صدا گفتیم
از تو عکسا کسی نمیفهمه قبلو بعدش به هم چیا گفتیم نمیشه برگه های سوخته رو پشته برگه برنده پنهون کرد
نمیشه تمومه عمر غمو پشته پنهون...