متن کامران تفتی

این زمستان به تماشای بهار آمده است برف با وا شدنه غنچه کنار آمده است
به دل از قوله کسان که نبودند بگو بیقراری نکند روز قرار آمده است نیست جامی که دمی پر نشود از یادت ساقیا آمدن عید مبارک بادت
نیست جامی که دمی پر نشود از یادت...

عید شوقه دلای کوچیکه عید تهرانه بی ترافیکه
عید برق چشاته وقتی که حالو روز شبام تاریکه عید شب پرسه تو خیابونه عید آواز زیر بارونه
عید خوابه خوش زمستونه عید لبخند هردو تامونه ساعتم راس سال تحویله همه چی غیر عشق تعطیله هر کجا که دلت بخواد میریم
بعد...

تویه عکسا همیشه میخندیم غممون پشته عکس پنهونه
بغضمونو کسی نمیفهمه دردمونو کسی نمیدونه ما همیشه فقط یه تصویریم حرفهامونو بی صدا گفتیم
از تو عکسا کسی نمیفهمه قبلو بعدش به هم چیا گفتیم نمیشه برگه های سوخته رو پشته برگه برنده پنهون کرد
نمیشه تمومه عمر غمو پشته پنهون...