دوشنبه , ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
دردی ست غیر مُردن آن را دوا نباشد...گفته اند مولانا در واپسین شبِ زندگانیِ مبارکش این غزل را سرود:رو سر بنهْ به بالین، تنها مرا رها کنترکِ منِ خرابِ شبگردِ مبتلا کن...و امروز واپسین روزِ زندگانیِ درخشان و متبرّکِ محمدرضا شجریان بود.حیاتِ والا و شگفت انگیزِ هنرمندی نادر و تکرارناپذیر امروز به پایان رسید و یاد و یادگارهای عزیزِ او برای ما مانده است.هنرمندی که در نوا و نغمه اش، حافظ و سعدی و مولانا شنیدنی تر می شدند و با صدای بی همتای...
درگذشت استاد بی بدیل و قلّه آواز ایران حضرت محمدرضا شجریان رو به تمام دوستداران ایشان تسلیت عرض میکنم...
