پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
استاد محمدرضا شجریان :بدونِ شعر نمی تونم آواز بخونم... اون غنای شعر حافظ هستمن رو به خوانندگی وا میدارهگاهی اوقات اون غنای شعر، من رو تا جایی میبره که از خود بی خود میشم در آواز......
استاد شجریان خداوندگار موسیقی ایران... روحش شاد و یادش گرامی...
صدایت تا قرن ها خواهند ماند همان طور که مولانا و سعدی و حافظ جاودانه اند. روحت شاد و یادت گرامی...
گُلی خانم را که از دست دادم،مادربزرگم را، انگار مُردم.سر مزارشوقتی خاک تنش را از چشم ها دور میکردبی اشک خیره بودم و پر نبض!انگار میانِ یک دویدنِ سخت برای نجاتِ کسی جاده ناپدید شده باشد، نبضم می دوید و تنم خواب بود.مات بودم!مبهوت!از دست داده بودم.از دست رفته بود.از میانِ ما...یادم هست مامان آمد کنارم و در گوشم گفت:گریه کن، گریه کُن!انگار کسی پایش را از قفسه سینه ام برداشته باشد، اشک هایم بی صدا روی صورتم پایین آمد.من ...
"مرغ سحر" جهان مان شامِ تار گشت استاد "محمدرضا شجریان" بدرود...
