شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
یک روز آسوده رها خواهم شد، از بلندی این شهر به آنجا که ریشه دوانده ام...سبز سبز هستم اما دل کندن از اینجا مایه مرض برگ هایم است.شاید چاره اش این است که بزرگ باشم! با ریشه های بزرگتر! آنگاه هر کجا که باشم، سبزم! راست گفته اند که: «افتادگی آموز اگر طالب فیضیهرگز نخورد آب زمینی که بلند است....»🌬 @ghasedak ka...
