چهارشنبه , ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
چه می‌دهد به من این جان زیبای گندمی ؟شیهه ظریفی از خندهکه مادیانی از دشت‌های خاطرهروانه می‌کند به امروز و می‌آرایدش به رویادر فردابانوی رنگهاگیلاسهاجگر ِ چلانده‌ی مرا ارمغانت کردهاندو تو سیب دلم را که گاز بزنیشعری از آن بر میآیدکه زخمی لذیذ و آهی رنگین است...
