کارهای مان از دور با ما همراهند، آنچه بوده ایم از ما آنچه هستیم می سازد.
ما آدم ها، چه مرد و چه زن، از ناشتا تا شام بسی ناکامی ها را نیز فرو می خوریم، اشک هایمان را پس می رانیم و دور لب هایمان کمی رنگ می بازد و در پاسخ پرسش ها می گوییم: «آه، چیزی نشده!» غرور به دادمان می رسد، و...
