پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
بسپار به دستان من این خرمن مو رامن زاده شدم ساقه ی گندم بشمارم...
ای کاش به جایِ هَمه می شُد که دَر این شَهراین حالِ به هَم ریخته اَم را تو بِبینی...
می بوسمت به نرمی و با ترس، منطقی ستکاری که صید با سر قلاب می کند!!...
