دوشنبه , ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
دایم دل خود ز معصیت شاد کنی چون غم رسدت خدای را یاد کنی...
گفتی چرا سخن نکنی چون به من رسی؟نَظّاره ی جمال تو خاموشی آورد...!...