دلداده طوفان نهراسد ز نسیمی،
که سُراید
غزلش را نفس باد صبایی...
آغوش تو آرام ترین قصه دریاست
اینگونه شد آرام دلم در پس موجش
حسن سهرابی...
از زوال کمال و روال ابتذال
نرسد هیچگاه دل به
جمال یار و وصال و افتخار
حسن سهرابی...
جهان خالی تر از آنست که پیدا نشود
بوی قدمهای تو در
باور آن.
حسن سهرابی...
خال بر سینه یار و دل گرفتار لبش
چشم بسته است دلم باز به هر موهبتش
.
حسن سهرابی...
کوه تعظیم کند امروز برایت ای دشت
تو که در دامن خود لاله بی جان داری
.
حسن سهرابی...
وسوسه می کند مرا
خنده بی امان تو
گنه کنم یا نکنم
با لب چون کمان تو
حسن سهرابی...
دزدیده نگه کردم
من چشم سیاهت را
اینگونه شدش آغاز
این قصه پر غصه
حسن سهرابی...