دوشنبه , ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
همش می خاب مئن دری، می شعر ناب مئن دری!چقد می ور عطر کونی، شاید گولاب مئن دریمی فیکرأ هأی ورق بزئم بگردسم ترأ ندئم، بومؤنسم تی حیرؤنم، تو کؤ کیتاب مئن دری!واورس واورس بودم ترأ، بفهمسم نوتم چرأ؟شاید سوال نوبؤی حلأ، شایدجواب مئن دریبومام بوجؤر دوخون دوخون، بوشؤم تا تال شیپورؤنای خال اوخال بگردسم، کؤ ولک خاب مئن دریبجیر ایسام می همرایی، بوجورشمه می رأفایى رز خیال مرأ بوگو کؤ پیچ وتاب مئن دری تی همرأیم تی دونبالم تی میوه یم، اگه...
