پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
نگاهم که سمت چشم هایت می‌رود،هیچ حادثه‌ای نمی‌تواند حواسم را پرت کند!نه صدای زنگ خانه.نه قار قار کلاغ‌هایی که پی‌طعمه می‌گردند.و نه بحران جهان...! تو فقط پلک نزن... ....
کسی چه میداند که من هوش و حواسم را میان ته ریش های مردانه ات گم کرده ام️️️...
دستم به دوست داشتنت بند بودحواسم پرت شداز دلم سر رفتی...
