آیا به راستى تندخویى خودش نشان ناخشنودى درونىِ ما از بى مایگى خودمان نیست، نشان آن از خودبیزارى اى که همیشه با این یا آن حسادت همراه است و این حسادت هم خود از خودپسندى اى ابلهانه ناشى مى شود. ما در زندگى انسان هایى را مى بینیم که خوشبخت...
انسان شاد را به من نشان بده، و من به تو خودپسندی، خودخواهی، شرارت، و یا نادانی مطلق را نشان خواهم داد.
