جمعه , ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
دلخوش باش بهباریکه نوری که از بین چین های پرده روی تخت تابیده.به کتاب نیمه کاره ی روی میزبه داغی فنجانت در هوای سرددلخوش باش به دو صندلی که هنوز رو به رو هم اند.به تنظیم کردن زنگ ساعت برای صبح فردا.به دفترچه ی کوچکی که رویاهایت را نگه میدارد!که معنی همین ریز ریز های ساده،شاید”زندگی ادامه دارد” باشد......
