متن دلخوش

تو شبیه ستاره ی سحری،
طلوع که می کنی،
شبش دیگر دلخوشم و
تا سحرگاه مستم و سرخوش.







شعر: خالد فاتحی
گردآوری و نگارش و ترجمه ی اشعار: زانا کوردستانی

ستاره ی دنباله دار این شبامی
دلخوشیه ثانیه و دقیقه هامی
آروم جونمی امید لحظه هامی
هر جا که میرم یا تو ذهنم یا باهامی...

_برشی از ترانه عاشقانه

می خواهم
برگردم به قدیم، جایی که زندگی
در قاب عکس های سیاه و سفید
زندانی بود
اما دلخوش
دلم یک جرعه سادگی می خواهد
خمار صداقتم
کجاست تا جرعه ای بنوشم؟

رفته ای برگرد جانم ای تمام باورم
دلخوشم با یادت اما در کنارت بهترم

دل اگر عشق نورزیده که دیگر دل نیست
من اگر دلخوشُ و دلزنده شدم از اینم

دلخوش نشسته ام که تو شاید گذر کنی
لعنت به شایدی که مهیّا نمی شود

دستهایم خالی بود
دلم خالی تر
فقط یک معجزه خواستم
_اما
فراموش کردم
همه ی معجزه ها
پیش از این اتفاق افتاده بود
از اینهمه که بگذریم
پَس ِ این ناامیدی ها
دلخوشه یک [شایدم]
و بی وقفه
دچار بیهودگیِ انتظار...

دلخوش باش به
باریکه نوری که از بین چین های پرده روی تخت تابیده.
به کتاب نیمه کاره ی روی میز
به داغی فنجانت در هوای سرد
دلخوش باش به دو صندلی که هنوز رو به رو هم اند.
به تنظیم کردن زنگ ساعت برای صبح فردا.
به دفترچه ی...

هرکسی در آسمان با یک ستاره دلخوش است

عیب من این بود شاید، ماه را می خواستم!!

ارس آرامی

بگذار تا نفس بکشم لحظه ای تورا
بگذار تا دم بی بازدم شوی و بس
امروز میخورم غم فردای بی تورا
میترسم از من و ما کم شوی و بس

این روزها به عشق تو من زنده ام،همین
دوری، ،، ولی تمام منی ،،من تمام تُست
تو دلخوشی ،به زمانه...

هر چه خانه را می تکانیم
خاطره های
خالی از همخاطره ها
بیرون نمی ریزند
چگونه توانستیم
اینهمه سال دوام بیاوریم ؟
در دنیایی
که هیچ چیزش
دوامی نداشت
آنها که گفته بودیم «بی تو می میرم»
مرده اند
و چه کرگدنهای پوست کلفتی بوده
دلهای ما !
چگونه آن...

نه آرامشت را به چشمی وابسته کن،
نه دستت را به گرمای دستی دلخوش
چشمها بسته میشوند و دستها مشت میشوند...
و تو می مانی و یک دنیا تنهایی...
میلیونها درخت در جهان به طور اتفاقی توسط موش ها و سنجاب هایی کاشته شدند! که دانه هایی را مدفون کردند...

خودم را بی تو دلخوش می کنم جانا به هر نوعی
گَهی با اشکِ جانفرسا،گَهی لبخند مصنوعی...

هر لبت نیمه ی سیبی ست جدا افتاده
با لبم طعم لب سرخ تو چیدن دارد

غزل تازه ی من از تن سبزت جوشید
غزلم از لب سرخ تو شنیدن دارد

همه ی سوژه ی نقاشی دنیا هیچ است
تو تمام من و ناز تو کشیدن دارد

راه سخت است...

حالم را نمی فهمد کسی
ازبس که خندانم
به ظاهر،دلخوشم اما
غمی درخود نهان دارم

دلم گرفت ای دوست
نفس ، بریده از من
چه بگویم از درد
زندگی همچنان جاریست
دلخوشم
روزگارم بد نیست
لبخندی از تو
ته جیبم هست

با همه ی بی سر و سامانی ام باز به دنبال پریشانی ام



طاقت فرسودگی ام هیچ نیست در پی ویران شدنی آنی ام



آمده ام بلکه نگاهم کنی عاشق آن لحظه ی طوفانی ام



دلخوش گرمای کسی نیستم آمده ام تا تو بسوزانی ام



آمده ام با عطش سال...

دلخوشم به زمستانی که بوی بهار می آورد؛
اندوهت را به برگ ها بسپار!
دلمُردگی چیزی از دردِ امروزت نمی کاهد!

چندین هزار شب شده، مردی خمار عشق
گردیده چون دیوانه ای، در انتظار عشق

او مطمئن شد، هفته ای را سر نکرده است
بی خاطرات مانده ات، بر یادگار عشق

اما دمار از روزگار او در آمد از
عشقی که گردانیده اش، چون شهریار عشق

یک جرعه حال خوب، بر...

گاه باید خشن بود
گاه آدم باید به خود سیلی بزند ، تا بیدار شود از خوابِ خوش خیالی...
گاه باید بی رحم بود و پای کوبید بر هر آنچه نمی توان دید و داشت .
گاه آدمیزاد باید خود را شکنجه دهد ، بپیچاند در پستوی غضه ، تا...

روزی می رسد که نسبت به همه چیز بی تفاوت می شوی
نه از بدگویی های دیگران می رنجی
و نه دلخوش به حرف های عاشقانه ی اطرافت
به آن روز می گویند: پیری
آن روز ممکن است برای برخی پس از سی سال
از اولین روزی که پا به...

امروز

بوسه ی جوانه ای را

روی ساقه ی غمگین زمستان دیدم

دلم آرام شد

مثل درختی که باد،

راز دلش را برایش فاش کرده است



امروز دلم خواست شماره ی بهار را بگیرم

سلام کنم

حالش را بپرسم

و بگویم کی از راه خواهی رسید

میخواهم کوچه را آب...

هوای بودن یک عمر با تو را دارم
منی که دلخوش دیدارهای گه گاهم

با همه ی بی سر و سامانی ام
باز به دنبال پریشانی ام
طاقت فرسودگی ام هیچ نیست
در پی ویران شدنی آنی ام
آمده ام بلکه نگاهم کنی
عاشق آن لحظه ی طوفانی ام
دلخوش گرمای کسی نیستم
آمده ام تا تو بسوزانی ام
آمده ام با عطش سال...