پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
آدمها همدیگر را پیدا می‌کنند...از فاصله هایِ خیلی دوراز تهِ نسبت هایِ نداشته انگار جایی نوشته بود که اینها باید کنارِ هم باشندمیشوند همدم...می‌شوند دوست...می‌شوند رفیق...اصلا می‌شوند جانِ شیرین...درست می نشینند رویِ طاقچه یِ دلِ همحرف هایشان یک جورِ خوبی دلنشین است دل برایِ خنده هایشان ضعف میرود؛اصلا بودنشان شیرین استوقتی هم که نیستند هی همدیگر را مرور می‌کنند و مدام گوش به زنگِ آمدنِ هم هستندخدا این آدم هارا نگیرد از ه...
