متن همدم

حرف از دختر که میشود،
ما پسرها دست و پایمان را گم میکنیم.
موجوداتى عجیب در عین حال، دوست داشتنى
دختر،
آرامشِ زندگى
همدمِ عالى
تکیه گاهى محکم.
دختر،
چه زود دل میبندد به عشقِ ما
؛
دختر که باشد،
زندگى، روالى را پیش میگیرد که از پا نمى افتد...

بهترین همدم آیینه است….



چون هم ذات توست و قابل اعتماد 🌱



نویسنده:سرکار خانم المیرا پناهی درین کبود

در غربت آیینه خواهد سوخت قلبی
که دوست دارد مثل یک پروانه باشد

عاقل نمی فهمد غم دلخسته ها را
دیوانه باید همدم دیوانه باشد...

«سیامک عشقعلی»

دو همسفر !
پاییز با چمدانی از برگ
و تو
با چمدانی از خاطره
تنها همدم من
کاسه ی آبی است برای بدرقه
و درختی عریان
تا تنهایی مان را
در آغوش بگیریم


مجید رفیع زاد

گفته بودم بی تو می میرم، ولی این بار نه

گفته بودی عاشقم هستی، ولی انگار نه

هرچه گویی دوستت دارم، به جز تکرار نیست

خو نمی گیرم به این، تکرارِ طوطی وار نه

تا که پابندت شوم ازخویش می رانی مرا

دوست دارم همدمت باشم، ولی سربار نه

دلفروشی...

ذکر من بر لب شده آن طاق ابرویت نگار


بسته ام قامت به عشقت همدم شبهای تار

بی حاصلست یارا اوقات زندگانی

الا دمی که یاری با همدمی برآرد

عشق چیست ؟
جز آنکه زن همدمی باشد برای مرد و مرد تکیه گاهی برای زن ! یعنی فهم و اجرای این نیم خط آنقدر سخت است که همه تنهایند ؟!

تا که پابَندت شَوم، از خویش می رانی مرا
دوست دارم هَمدمت باشم ولی، سَربار نه

چند روزی میشد که توان رو به رو شدن با خودم را نداشتم
شرمنده بودم از خودم!
از کسی که همیشه و همه جا کنارم بوده و قدرش را نمی دانستم.
خجل بودم که چرا این همه وقت او را به حال خودش رها کرده ام؟!
مگر چه کسی جز...

آیا به یاد داری که
تو همدم من بودی و من همراه تو
من مشتاق تو بودم و تو محبوب من
سند عشق و اشتیاق ما
با گمان جاودانگی امضا شده بود...
وای بر من
که به هوای کوی تو
چشم از جهان فروبستم
و در کهکشان خیال انگیز آغوش...

من به دنبال کس‍ی بودم که "دلسوزی" کند
همدمم این روزها سیگار باشد بهتر است

مرد یعنی پدر مردان مرد
مرد یعنی همدم دوران درد
مرد یعنی حس خوش، حس عجیب
مرد یعنی بوستانی پر نصیب

مرد یعنی هدیه ی زن از خدا
مرد یعنی همدم و یک هم صدا
مرد یعنی عشق و هستی، زندگی
مرد یعنی یک جهان پایندگی

احساس تنهایی، احساسی است که همگی‌مان از کودکی با آن آشنا هستیم ...
از آن روزی که انگار همه همبازی داشتند غیر ما؛ از آن شبی که در غم تنهایی گذاراندیم، هرچند خیلی دلمان می‌خواست همراه و همدمی داشته باشیم؛ از آن مهمانی که در آن هیچ‌کس را نمی‌شناختیم و...

تو تنها همدمم بودی...
تا ابد بمون برام..
روزت مبارک ملکه ی من

نفسی همدم ما شو که نداریم کسی

دوست دارم همدمت باشم ولی سربار نه!

از بلندایِ نگاهِ تو فقط پرواز و پرواز و پرواز
نه محضر لازمه نه حلقه
اما تویی مَحرم، تویی همدم، تویی همراز...

مونسی نیست مرا بعد سفر کردن تو
همدم دردم و این درد کشیدن دارد !

دلی دارم که خوی عِشق دارد
که جُز با عاشقان هَمدم نگردد

آدمها همدیگر را پیدا می‌کنند...
از فاصله هایِ خیلی دور
از تهِ نسبت هایِ نداشته
انگار جایی نوشته بود که اینها باید کنارِ هم باشند
می‌شوند همدم...
می‌شوند دوست...
می‌شوند رفیق...
اصلا می‌شوند جانِ شیرین...
درست می نشینند رویِ طاقچه یِ دلِ هم
حرف هایشان یک جورِ خوبی دلنشین است...

آن ها که تنها زندگی نکرده اند
نمی فهمند
که سکوت
چگونه آدم را می ترساند
چگونه آدم با خودش حرف می زند
نمی فهمند که آدم
چگونه به سمت آینه ها می دود
در آرزوی دیدن یک همدم

یه مامان که همدم و پایه باشه
مساویه با یه لشکر دوست و رفیق...