دوشنبه , ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
زندگی ساعتی و در گذر استپشت پلک ِهمه ی حادثه هازندگی حس حبابی ست که هر آن و دمیبیم پاشیدن و ویران شدن است...این دقایق به شتاباین دقایق که حبابزندگی لحظه اوج من و توستکه به لبخندیجان تازه کندو به یک اخمسراسر آوارپیش از اینکه برسد "بوق "تمام!زندگی را دریابزندگی را دریاب...
