ای شب می دیل امرا درد دیلا بوگوفتم/ تا خود صوب دمه، اصلن ای چوم نوخوفتم/ من بوم و دیل دوتایی، گب گب زییم ایجایی/ امی میان نوبو ده ، نه کینه نه سیوایی/ هیست خیال کشه، دیلشوره بو ،من ودیل/ هیذره تاب نداشتی، بوسوخسته واهیل دیل/ من بوم و...
زمین، جزیره ی حیرت، زمین، جریمه ی ماست ! زمین ، حصارِ بزرگی زِ جنسِ آدم هاست ! به دستِ خویش زمین را تباه ، ما کردیم وگرنه آنچه خدا آفریده ، بَس زیباست نگاه کن چه غریبیم در غریبستان زمین، جزیره ی تبعیدِ آدم و حوّاست میانِ این همه...