تو که یک روز پراکنده نبوده ست دلت
صورت حال پراکنده دلان، کی دانی...
سرو را مانی ولیکن سرو را رفتار نه
ماه را مانی ولیکن ماه را گفتار نیست...
به حلاوت
بخورم زهر که شاهد ساقیست
به ارادت ببرم درد
که درمان هم از اوست......
مرا به هیچ بدادی و من هنوز برآنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم...
